26 Ağustos 2012 Pazar


Hazel .....................................................


 

acımasın bana gözlerin
ne olur bırakta geçsinler
hazelin narin denizinden
kış çocuğu uyutsun beyaz elleriyle
belkide unutturur kendini satılmış şiirlerde

kaldırımda düzeltti ince çorablarını
üzerine basarken tanımadı o eski papatyayı
neden tanımıyor ki utangaç narin gözler
her gece bedenim kırık kalbini özler

ot dumanı boğuyor azılı boğa üzerinden
tüm geçitler kapansın hazelin dizlerinden
ağladığın duvarlar alsın beni o engin geçitinden
bırakta atılsın gençliğim arnavut köprüsünden

ruhsuz bulvar yiyicileri konuşuyor televizyonlarda
martılar ıssız şimdi çığırtkan dalgalarda
tutuşturulmuş para hazelin ellerine
istemeden alıyor geceleri içine

ne olur son olsun hazel ne olur
burkulmuş hislerimin senedi kansız bedenim olur
tuhaf turfandam diye seve seve büyütürsün belki
annemin çoktan terk ettiği viraneyi

acımasın bana gözlerin geçerken yüreğinden
kış gibi beyaz olsun sevgilerin şıllığı
şimdi kucaklıyorum bak  o şehvetli çığlığı
uyuturum hazeli incelen hilelerle
belkide öldürülür isteksiz gecelerde

ne olur hazel ne olur
bırak bu oyunları
kaldırım çiçeğimsin
kışı soğuk gecemsin

ne olur hazel ne olur
bırak şu sokakları
şuursuz bileşimim
karanlığım , sebebim

ne olur hazel ne olur
bırak kaldırımları
uyut benim ruhumu
satılmış bedeninde  ........

 
CENGİZ GÖKOĞLU 2004

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder